Ti Raleigh-Creda - Miniatuur renners

Jan Raes

Het team TI-Raleigh is een wielerploeg uit Nederland die van 1974 tot 1983 in het profpeloton te zien was. De ploegleider was de bekende Peter Post. Het handelsmerk van Peter Post was een ijzeren discipline. De fietsenfabrikant Raleigh was de hoofdsponsor.

Deze ploeg boekte successen in de grote rondes, maar ook in de klassieke eendagkoersen scheerde het team hoge toppen. Het team won in totaal 56 etappes in de Ronde van Frankrijk. De meest bekende renners in de ploeg waren Gerrie Knetemann, Henk Lubberding, Hennie Kuiper, Jan Raas, Roy Schuiten, Joop Zoetemelk, René Pijnen, Johan van der Velde en Urs Freuler. Deze toppers slaagden er in om bijna 1000 koersen te winnen voor het team. Opmerkelijk was dat de fietsframes handgemaakt waren. De Engelse firma Ilkeston stond hiervoor in.

De co- sponsoren:
1975 - 1975 TI-Raleigh
1976 - 1977 TI-Raleigh-Campagnolo
1978 - 1979 TI-Raleigh-McGregor
1980 - 1981 TI-Raleigh-Creda
1982 - 1983 TI-Raleigh-Campagnolo

De grootste overwinningen:
-Amstel Gold Race: Jan Raas (1978, 1979, 1980 en 1982)
-Dauphiné Libéré: Johan van der Velde (1980)
-Europees kampioenschap koppelkoers: René Pijnen (1974), Réne Pijnen en Günther Haritz (1976)
-Gent-Wevelgem: Henk Lubberding (1980), Jan Raes (1981), Frank Hoste (1982), Leo van Vliet (1983)
-Grand Prix des Nations: Roy Schuiten (1974 en 1975)
-Kampioenschap van Zürich: Johan van der Velde 1983)
-Omloop Het Volk: Jan Raas (1981)
-Parijs-Brussel: Jan Raes (1978) en Jacques Hanegraaf (1982)
-Parijs-Nice: Gerrie Knetemann (1978)
-Parijs-Roubaix: Jan Raas (1982)
-Parijs-Tours: Jan Raas (1978 en 1981), Ludo Peeters (1983)
-Ronde van België: Gerrie Knetemann (1980) en Ad Wijnands (1981)
-Ronde van Frankrijk: Joop Zoetemelk (1980)
-Ronde van Luxemburg: Bert Oosterbosch (1980)
-Ronde van Romandië: Richard Koning (1978)
-Ronde van Vlaanderen: Jan Raas (1979 en 1983)
-Ronde van Zwitserland: Hennie Kuiper (1976), Paul Wellens (1978) en Wilfried Wesemael (1979)
-Rund um den Henninger-Turm: Roy Schuiten (1975), Gerrie Knetemann (1977), Ludo Peeters (1982 en 1983)
-Vierdaagse van Duinkerken: Gerrie Knetemann (1977), Frank Hoste (1982), Leo van Vliet (1983)
-Wereldkampioenschap op de baan achtervolging: Roy Schuiten (1974 en 1975), Bert Oosterbosch (1979)
-Wereldkampioenschap op de weg: Gerrie Knetemann (1978), Jan Raas (1979)
-Zesdaagse van Berlijn: René Pijnen en Roy Schuiten (1974)
-Zesdaagse van Bremen, René Pijnen (1975), René Pijnen en Günther Haritz (1976)
-Zesdaagse van Dortmund: René Pijnen (1974)
-Zesdaagse van Frankfurt: René Pijnen en Günther Haritz (1975)
-Zesdaagse van Grenoble: Günther Haritz (1976), René Pijnen (1977)
-Zesdaagse van Herning: René Pijnen (1977)
-Zesdaagse van Keulen: René Pijnen en Günther Haritz (1977)
-Zesdaagse van Londen: René Pijnen en Günther Haritz (1975), René Pijnen (1977)
-Zesdaagse van München: René Pijnen en Günther Haritz (1975)
-Zesdaagse van Münster: René Pijnen en Günther Haritz (1975 en 1976)
-Zesdaagse van Rotterdam: René Pijnen (1974 en 1977)
-Zesdaagse van Zürich: Günther Haritz (1975)

Jan Raes
Jan Raes is afkomstig uit het dorpje ’s Heerenhoek in Nederland. Hij was professioneel wielrenner van 1975 tot 1985. Zijn grootste overwinning was het Wereldkampioenschap in 1979. Na zijn carrière als wielrenner, bleef hij actief in het wielrennen. Hij werd ploegleider en sportdirecteur. In het jaar 2003 verliet hij het wielrennen.

De grootste overwinningen behaalde bij in de eendaagse klassiekers. Hij won er maar liefst 14, onder andere 5 maal de Amstel Gold Race. En niet te vergeten in 1979 werd hij in eigen land, in Valkenburg wereldkampioen. Hij mocht zich daarna gedurende 1 jaar wereldkampioen noemen. De o zo mooie regenboogtrui mocht 1 jaar showen in het peloton. Ook in de Ronde van Frankrijk kon zich onderscheiden. Hij kon 10 ritten winnen. Hij werd ook 3 keer kampioen van Nederland: in 1976, 1983 en 1984.

Toch was het wielrennen hem niet met de paplepel ingegeven. Als kind speelde hij eerst voetbal bij Luctor in Heinkenszand. Maar de wielermicrobe kreeg hem te pakken. In de jaren 60 begon hij met wielrennen als amateur. Hij begon bij de club Theo Middelkamp. Al van jongsaf zag men dat Raes een mooie wielertoekomst voor zich had. Hij won zeer veel koersen en werd in 1974 Nederlands kampioen bij de amateurs.

In 1975 haalde Peter Post hem naar het profteam van TI-Raleigh. Het was geen onvoorwaardelijke liefde wan Jan verliet het team in 1977. De reden was omdat zijn ploegleider hem geen beschermde rol in de ploeg wou geven. Het jaar daarna beweest Raes dat Post ongelijk had. In dienst van zijn nieuwe ploeg Frisol-Gazelle won hij Milaan-San Remo en de Amstel Gold Race. Ook in de tour de France won hij een etappe. Het Frisol team stopte ermee op het einde van het jaar, en Jan Raes keerde daarop terug naar zijn oude ploeg. Nu was hij wel kopman en dat zou het team geen windeieren leggen.
In de ronde van Frankrijk in 1978, die in Nederland (Leiden) van start ging, won hij een rit en mocht het geel aantrekken. In 1982 mocht Raes een dag in de bolletjestrui rijden. In 1983, richtte Raes een eigen ploeg op. Een aantal van zijn ploegmaten gingen met hem mee naar het nieuwe team. Het team “Kwantum Hallen-Yoko” was geboren. De Nederlander Jan Gisbers en de Belg Guillaume Driessens werden de ploegleiders. In 1984, tijdens Milaan-San Remo sloeg het noodlot toe. Raas kwam hard ten val en kwam daarna nooit meer op hetzelfde niveau terug. In 1985 werd hij zelf ploegleider van het team.

Joop Zoetemelk
In 1980 behaalde TI-Raleigh het allerhoogste in de Tour de France. Joop zoetemelk won 10 ritten en bovendien het eindklassement. In Parijs stond hij daarmee op het hoogste schavotje. Zoetemelk zou slechts 2 jaar bij het team rijden.

Ontdek ook onze andere miniatuur renners.